អត្ថបទ៖ វិចិត្រ

តាមរយៈសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ក្រសួងបរិស្ថានចុះថ្ងៃទី៧ ខែមេសា ក្រសួងបានចាត់ទុកការកាប់បំផ្លាញដើមសំរ៉ង ដើម្បីប្រមូលផលជាសកម្មភាពខុសច្បាប់នៃក្រមបរិស្ថាន ហើយអំពាវនាវឱ្យមានការការពារដើមសំរ៉ង ដែលជាធនធានធម្មជាតិឱ្យគង់វង្ស និងដើម្បីជាផលប្រយោជន៍បច្ចុប្បន្ន និងតទៅអនាគត សម្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ។

នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានខាងលើឱ្យដឹងថា ក្នុងរយៈពេលកន្លងមកនេះមានការកើនឡើងនូវសកម្មភាពកាប់ផ្តួលរំលំដើមសំរ៉ង ដើម្បីប្រមូលផលនៅតាមសហគមន៍ និងនៅតាមព្រៃ ក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិ ព្រមទាំងឧទ្យានជាតិផងដែរ។ ក្រសួងក៏បានគូសបញ្ជាក់ថា  សកម្មភាពនេះ គឺជាការបំផ្លិចបំផ្លាញធនធានធម្មជាតិមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរបំផុត ឈានទៅរកការផ្ដាច់ពូជរុក្ខជាតិសំរ៉ងរបស់ជាតិទាំងស្រុង និងជាសកម្មភាពល្មើសនឹងច្បាប់ដែលមានចែងក្នុងមាត្រា៣៨៤ និងមាត្រា៣៨៦ នៃក្រមបរិស្ថាន និងធនធានធម្មជាតិ។

មាត្រា ៣៨៤ នៃក្រមបរិស្ថាន ត្រង់ចំណុច គ បានចែងអំពីការហាមប្រាមមិនឱ្យមាន “ការកាប់ ផ្តួល រំលំ គ្រៀវ ការកាប់បំផ្លាញដើមឈើ បំពុល ឬគាស់រម្លើងគល់ឈើ” និងមាត្រា ៣៨៦នៃក្រមនេះដដែល បានចែងអំពីហាមឃាត់សិទ្ធិរបស់បុគ្គលដោយ “បុគ្គលពុំមានសិទ្ធិផ្តល់ការអនុញ្ញាតទោះដោយផ្ទាល់ក្តី ឬដោយប្រយោលក្តីឱ្យរានដីព្រៃ កាន់កាប់ដី កាប់ដើមឈើ ចាប់សត្វព្រៃគ្រប់ប្រភេទ ឬធ្វើសកម្មភាពគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីប្រមូលផល អនុផលធនធានធម្មជាតិក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិ ដែលផ្ទុយនឹងបទប្បញ្ញត្តិនៃក្រមនេះ”។

សំរ៉ងគឺជារុក្ខព្រៃហូបផ្លែមួយប្រភេទដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាព គេតែងយកផ្លែវាមកធ្វើជាឱសថបុរាណ ភេទសជ្ជៈ និងបង្ហែម។ រុក្ខជាតិសំរ៉ងជាប្រភេទឈើស្រោង ច្រើនមានដុះនៅតាមព្រៃជ្រៅ ដែលដើមរបស់វាអាចមានកម្ពស់ពី១៥ ទៅ២៥ម៉ែត្រ។ រុក្ខជាតិព្រៃមួយប្រភេទនេះ មានលក្ខណៈផ្លែផ្កាខុសផ្លែកពីរុក្ខជាតិព្រៃដទៃទៀត ដោយវាមិនមានផ្លែទៀងទាត់ប្រចាំឆ្នាំនោះទេ ពោលគឺ ៣ ទៅ ៧ឆ្នាំ ទើបវាមានផ្កាផ្លែម្តង៕